استفاده از بیت‌کوین موجب انتشار سالیانه‌ی حدود ۲۲ مگاتن کربن‌دی‌اکسید می‌شود که این مقدار با انتشارات حاصل از شهرهایی مانند هامبورگ یا لاس‌وگاس برابری می‌کند. این، نتیجه‌ی دقیق‌ترین تجزیه‌و‌تحلیلی است که تاکنون درزمینه‌ی آثار کربنی این ارز دیجیتال است.

پژوهشگرانی از دانشگاه فنی مونیخ داده‌های بایگانی‌های IPO تولیدکنندگان سخت‌افزار و آدرس‌های IP ماینرهای بیت‌کوین را تجزیه‌و‌تحلیل کردند. اگرچه بیت‌کوین ارزی مجازی است، مصرف انرژی وابسته به آن، کاملا واقعی است. به‌منظور اجرا و اعتبارسنجی انتقال بیت‌کوین، با استفاده از کامپیوتر دلخواهِ متصل به شبکه‌ی جهانی بیت‌کوین، باید معمای ریاضی حل شود.

در این شبکه که هرکسی می‌تواند به آن بپیوندد، به حل‌کننده‌های پازل پاداشی از جنس بیت‌کوین داده می‌شود. ظرفیت محاسباتی استفاده‌شده در این فرایند که با عنوان ماینینگ یا استخراج بیت‌کوین شناخته می‌شود، در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری یافته است. آمارها نشان می‌دهند این ظرفیت فقط در سال ۲۰۱۸ چهار برابر شده است.

شکوفایی بیت‌کوین این سؤال را با خود به‌همراه دارد که آیا این رمزارز در‌حال‌تحمیل بار اضافی روی اقلیم است؟ چندین مطالعه تلاش کرده‌اند مقدار انتشارات کربن‌دی‌اکسید حاصل از استخراج بیت‌کوین را مشخص کنند؛ اما کریستین استول، پژوهشگر اصلی مطالعه‌ی جدید، به این نکته اشاره می‌کند که مطالعات قبلی مبتنی‌بر اعداد تقریبی بوده‌اند.

این پژوهشگران آثار کربنی سیستم بیت‌کوین را دقیق محاسبه کردند و کارشان را مرحله‌به‌مرحله و با جمع‌آوری اطلاعات دقیق پیش بردند. ابتدا محاسبه‌ی مصرف انرژی شبکه انجام شد. انرژی مصرفی عمدتا وابسته به سخت‌افزاری است که برای استخراج بیت‌کوین به‌کار گرفته می‌شود. استول توضیح می‌دهد:

امروزه، از سیستم‌های خاصی به‌نام ماینرهای مبتنی بر ASIC استفاده می‌شود. در سال ۲۰۱۸، سه تولیدکننده که بازار ASIC را دراختیار داشتند، عرضه‌ی اولیه سهام (IPO) را طرح‌ریزی کردند.

پژوهشگران از بایگانی‌های اجباری IPO برای محاسبه‌ی سهم بازار از محصولات مرتبط شرکت استفاده کردند. این موضوع نیز باید در نظر گرفته می‌شد که استخراج بیت‌کوین با استفاده از ماینر خانگی انجام می‌شد یا در فارم‌های بزرگی که در سال‌های اخیر به‌وسیله‌ی اپراتورهای حرفه‌ای راه‌اندازی شده است. به‌گفته‌ی استول، در مورد دوم، برای خنک‌کردن مرکز داده‌ها به انرژی بیشتری نیاز است.

برای به‌دست‌آوردن مقادیر مرتبط، پژوهشگران از آماره‌های منتشرشده‌ی مخزن بزرگ حاوی ماینرهای مختلف استفاده کردند که قدرت محاسباتی اعضای آن را نشان می‌داد. براساس این اطلاعات، مصرف سالیانه‌ی برق در سیستم بیت‌کوین از نوامبر۲۰۱۸ حدود ۴۶ تراوات‌ساعت بوده است. برای تولید این مقدار انرژی، چقدر کربن‌دی‌اکسید آزاد می‌شود؟

برای این بخش از مطالعه نیز پژوهشگران تصمیم گرفتند به‌جای اتکا بر برآوردها، اعداد دقیق‌تری به‌دست آورند. در اینجا، این سؤال مطرح شد: ماینرها در کدام منطقه از جهان قرار گرفته‌اند؟ ردیابی داده‌های زنده از مخازن استخراج اطلاعات محکمی فراهم کرد. استول توضیح می‌دهد:

در این گروه‌ها، ماینرها قدرت محاسباتی خود را به‌منظور گردش سریع‌تر پاداش حل پازل‌ها باهم ترکیب می‌کنند.

آدرس‌های IP منتشرشده‌ی دو مورد از بزرگ‌ترین مخازن نشان می‌داد اغلب ماینرها به مخازن درون کشور خود یا کشور همسایه متصل می‌شوند. براساس این داده‌ها، ۶۸ درصد از قدرت محاسباتی شبکه‌های بیت‌کوین در کشورهای آسیایی و ۱۷ درصد در کشورهای اروپایی و ۱۵ درصد در آمریکای‌شمالی بود.

پژوهشگران این نتیجه‌گیری را با نتایج حاصل از روشی دیگر (مکان‌یابی آدرس‌های IP ماینرهای انفرادی با استفاده از موتور جست‌وجوی اینترنت اشیاء) مقایسه کردند. درادامه، آن‌ها نتایج خود را با آماره‌های کربن حاصل از تولید انرژی در کشورهای مختلف ترکیب کردند. نتیجه‌ی مطالعه نشان می‌داد که سیستم بیت‌کوین تأثیر کربنی ۲۲ تا ۲۲.۹ مگاتن در سال دارد. این مقدار با آثار کربنی شهرهایی مانند هامبورگ یا وین یا لاس‌وگاس مقایسه‌شدنی است.

استول می‌گوید:

طبیعتا عوامل بزرگ‌تری وجود دارند که در تغییرات اقلیمی نقش دارند؛ اما آثار کربنی بیت‌کوین نیز به آن اندازه زیاد است که بخواهیم امکان تنظیم استخراج بیت کوین را در مناطق دارای سطح تولید کربن زیاد بررسی کنیم. یکی از راهکارها برای بهبود تعادل اکولوژیکی، پیوند فارم‌های استخراج با ظرفیت‌های تولید انرژی‌های تجدید‌پذیر است.

منبع: زومیت