به گفته پژوهشگران این دستگاه بر روی گلوی فرد لال قرار می‌گیرد و به او کمک می‌کند تا صحبت کند، البته نه در حال حاضر بلکه در آینده.

علت مقدرو نبودن از استفاده از این دستگاه در زمان حال، این است که پژوهشگران معتقدند به دلیل آن‌که دستگاه مذکور به قدر کافی انعطاف‌پذیر نیست، استفاده طولانی مدت از آن برای کاربر آزاردهنده است؛ اما با توسعه و پیشرفت آن و منعطف‌تر کردن آن،  در آینده‌ای نزدیک افراد می‌توانند با قرار دادن آن بر روی گلوی خود به راحتی صحبت کنند.

دستگاه یاد شده “گلوی گرافنی مصنوعی پوشیدنی” (Wearable Artificial Graphene Throat یا WAGT) نام دارد. چینی‌ها  “گلوی گرافنی مصنوعی پوشیدنی” را از گرافنی که بر روی ورقه نازکی از “فیلم پلی ونیل الکل” (polyvinyl alcohol film) استفاده شده، توسعه داده‌اند.

ابعاد این دستگاه ۱۵ در ۳۰ میلیمتر است و توسط یک سیم به یک بازوبند که دارای یک صفحه مدار، میکرورایانه، تقویت‌کننده توان و رمزگشا است، متصل می‌شود.

نحوه کار این دستگاه به این صورت است که هنگامی‌که کاربر کلمه خاصی را با تارهای صوتی و حنجره خود تقلید به گفتن می‌کند، دستگاه این حرکات را از روی پوست ردیابی می‌کند و با رمزگشایی آنها، کلمه مورد نظر را شناسایی می‌کند. سپس بازوبند کلمه مورد نظر را به گفتار تبدیل کرده و بیان می‌کند. در حال حاضر این سیستم تنها می‌تواند کلمه‌های ساده‌ای چون “سلام” و “اوکی” یا “نه” را شناسایی کند.

“هی تیان” (He Tian)، “یی یانگ” (Yi Yang) و “تیان لینگ رن” (Tian-Ling Ren) پژوهشگران این مطالعه هستند.

یافته‌های این مطالعه در مجله ” ASC Nano” منتشر شد.