دانشمندان موفق به اختراع وسیله‌ای قابل کاشت در مغز شده‌اند که می‌تواند افکار را بخواند و آنها را تبدیل به کلمات کند.

تیمی‌ در دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو گفت که این دستاورد که نتایج آن در نشریه نیچر چاپ شده، می‌تواند به کسانی کمک کند که در اثر بیماری قدرت تکلم خود را از دست داده‌اند. فناوری خواندن افکار در دو مرحله کار می‌کند. اول یک الکترود در مغز کاشته می‌شود تا سیگنال‌های الکتریکی را که وظیفه آنها حرکت دادن لب‌ها، زبان، حنجره و فک است دریافت کند. پس از پردازنده‌ای قدرتمند برای شبیه‌سازی چگونگی شکل‌گیری کلمات از این حرکات در دهان و حلق استفاده می‌شود. نتیجه گفتاری مصنوعی است که از یک دستگاه صوتی مجازی پخش می‌شود.

ممکن است بپرسید بهتر نبود مغز برای یافتن الگویی از سیگنال‌های الکتریکی که کد کلمات در آنها نهفته است اسکن شود. با این حال تلاش‌ها برای چنین کاری کاملا موفق نبوده است. در عوض این سیستم بر شکل دهان و صداهایی که تولید می‌کند تمرکز می‌کند تا به پژوهشگران اجازه دهد به این موفقیت بی‌سابقه دست یابند.

پروفسور ادوارد چانگ از محققان این مطالعه گفت: برای اولین بار این مطالعه نشان می‌دهد که می‌توانیم براساس فعالیت مغزی فرد، جملات ادا شده کاملی تولید کنیم.

این دستاورد هیجان انگیز ثابت می‌کند که می‌توان با فناوری‌های موجود، وسیله‌ای ساخت که برای بیمارانی که قدرت تکلم را از دست داده‌اند کار کند.

میزان دقت

دقت این دستگاه صد در صد نیست. با گوش کردن به نمونه صدایی که تیم محققان منتشر کرده می‌توان دید که جمله قرائت شده کاملا واضح نیست. در آزمایش‌ها به روی پنج نفر که صدها جمله را خواندند، شنوندگان توانستند تا ۷۰ درصد جملات را تشخیص دهند.

مشکلاتی مثل بیماری نورون حرکتی، جراحات مغزی، سرطان گلو، بعضی سکته‌های مغزی، ام اس یا پارکینسون می‌تواند باعث از دست رفتن قوه تکلم شود و محققان می‌گویند که دستگاه آنها می‌تواند به بعضی از این بیماران کمک کند. با این حال این فناوری بر بخش‌هایی از مغز تکیه دارد که لب‌ها، زبان، حنجره و فک را کنترل می‌کنند به همین دلیل بیمارانی که از بعضی انواع سکته مغزی رنج برده‌اند از آن بهره‌مند نخواهند شد.

پروفسور چانگ می‌گوید: این وسیله نمی‌تواند به همه کسانی که قادر به تکلم نیستند کمک کند. در عین حال چشم‌انداز دوردست کمک به کسانی را باز می‌کند که هرگز زبان نگشوده‌اند، از جمله بعضی از کودکانی که مبتلا به سربرال پالسی (فلج مغزی) هستند.

کاربر چطور باید فکر کند؟

از شرکت کنندگان در این مطالعه خواسته شد حرکت خاصی در ناحیه دهان انجام ندهند.

پروفسور چانگ گفت: از آنها خواسته شد کار خیلی ساده خواندن جملاتی را انجام دهند. این عملی طبیعی است که در مغز افکار را تبدیل به حرکاتی در دهان و حلق می‌کند. سوال دیگری که پیش می‌آید این است که آیا کسی می‌تواند افکار شخصی فرد مجهز به این دستگاه را بخواند. پروفسور چانگ می‌گوید: ما و دیگران سعی کردیم این موضوع را که آیا می‌شود فقط افکار را رمزگشایی کرد. معلوم شد که این کار خیلی خیلی سخت است. این یکی از دلایل متعددی است که ما تصمیم گرفتیم بر آنچه افراد سعی دارند بر زبان بیاورند تمرکز کنیم.

پروفسور سوفی اسکات از دانشگاه کالج لندن می‌گوید: این مطالعه‌ای خیلی جالب است که در یک آزمایشگاه عالی انجام شده، اما باید اشاره کرد که در مراحل خیلی اولیه است و هنوز به آزمایش‌های عملی در کلینیک نزدیک نیست.

منبع: ایستنا