اصطلاحات حفاظت نقطه پایانی، امنیت نقطه پایانی، و پلت فرم های حفاظت نقطه پایانی اغلب به جای یکدیگر برای اشاره به راه حل های امنیتی با مدیریت مرکزی که سازمان ها برای محافظت از نقاط پایانی استفاده می کنند، استفاده می شوند. امنیت نقطه پایانی با بررسی فایل‌ها، فرآیندها و سیستم‌ها برای فعالیت مشکوک یا مخرب کار می‌کند.

حفاظت نقطه پایانی یک کنسول مدیریت متمرکز ارائه می دهد که سازمان ها می توانند شبکه خود را به آن متصل کنند. این کنسول به مدیران اجازه می دهد تا تهدیدات سایبری بالقوه را نظارت، بررسی و پاسخ دهند. این را می توان از طریق یک رویکرد در مکان، ابر یا ترکیبی به دست آورد:

در محل مشتری:

یک رویکرد در محل یا در محل شامل یک مرکز داده با میزبانی محلی است که به عنوان یک مرکز برای کنسول مدیریت عمل می کند. این از طریق یک عامل برای تامین امنیت به نقاط پایانی می رسد. این رویکرد به عنوان یک مدل قدیمی دیده می‌شود و دارای اشکالاتی است – از جمله ایجاد سیلوهای امنیتی، زیرا مدیران معمولاً فقط می‌توانند نقاط انتهایی را در محیط خود مدیریت کنند.

Cloud:

این رویکرد مدیران را قادر می‌سازد تا نقاط پایانی را از طریق یک کنسول مدیریت متمرکز در ابر، که دستگاه‌ها از راه دور به آن متصل می‌شوند، نظارت و مدیریت کنند. راه‌حل‌های ابری از مزایای ابر برای تضمین امنیت در پشت محیط سنتی استفاده می‌کنند – حذف سیلوها و افزایش دسترسی مدیران.

ترکیبی:

یک رویکرد ترکیبی هر دو راه حل در محل و ابر را مخلوط می کند. از زمانی که بیماری همه گیر منجر به افزایش کار از راه دور شده است، شیوع این رویکرد افزایش یافته است. سازمان‌ها معماری قدیمی خود را تطبیق داده و عناصر آن را برای ابر برای به دست آوردن برخی از قابلیت‌های ابری تطبیق داده‌اند.

EPP هایی که از ابر برای نگهداری یک پایگاه داده از اطلاعات تهدید استفاده می کنند، نقاط پایانی را از نفخ مربوط به ذخیره این اطلاعات به صورت محلی و نگهداری لازم برای به روز نگه داشتن این پایگاه داده ها آزاد می کنند. رویکرد مبتنی بر ابر نیز سریع‌تر و مقیاس‌پذیرتر است. برخی از سازمان های بزرگتر ممکن است به دلایل نظارتی نیاز به امنیت در محل داشته باشند. برای مشاغل کوچکتر و متوسط، رویکرد مبتنی بر ابر احتمالاً مناسب تر است.

نرم افزار امنیتی Endpoint معمولاً شامل این عناصر است:

• یادگیری ماشینی برای شناسایی تهدیدات روز صفر
• یک فایروال یکپارچه برای جلوگیری از حملات شبکه متخاصم
• یک دروازه ایمیل برای محافظت در برابر فیشینگ و دیگر تلاش‌های مهندسی اجتماعی
• حفاظت از تهدیدات داخلی برای محافظت در برابر تهدیدات داخل سازمان، اعم از مخرب یا تصادفی
• حفاظت پیشرفته آنتی ویروس و ضد بدافزار برای شناسایی و حذف بدافزار در دستگاه های نقطه پایانی و سیستم عامل ها
• امنیت پیشگیرانه برای تسهیل مرور ایمن وب
• رمزگذاری نقطه پایانی، ایمیل و دیسک برای محافظت در برابر نفوذ داده ها

در نهایت، امنیت نقطه پایانی یک پلتفرم متمرکز را برای مدیران ارائه می‌دهد که دید را بهبود می‌بخشد، عملیات را ساده می‌کند و اجازه می‌دهد تهدیدها به سرعت جدا شوند.

علاوه بر مخفف EPP، در رابطه با امنیت نقطه پایانی با مخفف EDR نیز مواجه خواهید شد. EDR مخفف «تشخیص و پاسخ نقطه پایانی» است. به طور کلی، یک پلت فرم حفاظت نقطه پایانی یا EPP محافظت از تهدید غیرفعال در نظر گرفته می شود، در حالی که EDR فعال تر است زیرا به بررسی و مهار نقض هایی که قبلاً رخ داده است کمک می کند. یک EPP از هر نقطه پایانی با جداسازی محافظت می کند، در حالی که یک EDR زمینه و داده هایی را برای حملاتی که چندین نقطه پایانی را در بر می گیرند، ارائه می دهد. پلتفرم‌های امنیتی نقطه پایانی مدرن معمولاً EPP و EDR را با هم ترکیب می‌کنند.